Bedankt opa's en oma's voor de cadeaus en ook Jannet en Hannieke!
De weeën kwamen 's nachts al, zou broertje op Simch's verjaardag komen? We besloten haar verjaardag dit jaar klein te vieren..ze heeft het zelf allemaal ook nog niet zo door, maar genoot van de taart en cadeaus! Zo trots op haar, ze doet haar naam eer aan, want ze brengt ons elke dag zoveel vreugde !!! Bedankt opa's en oma's voor de cadeaus en ook Jannet en Hannieke!
0 Reacties
Lisa onze herplaatshond en Tijger hebben samen puppy's gemaakt. Erg leuk dat dit nu eindelijk eens lukte, want mensen die Samuël kennen, weten dat hij al wel 6 jaar of langer ervan droomt om eens een nestje puppy's mee te maken. We hebben het vele keren eerder geprobeerd maar het wilde steeds niet lukken. Nu kwam het wat minder fijn uit, nu ik hoogzwanger ben, dus het is allemaal flink bikkelen, met nachtvoedingen, poepjes, plasjes, zorgen, maar ook genieten: ze zijn prachtig en mama Lisa heeft laten zien dat ze erg zorgzaam is! In onze nieuwsbrief gaven we aan dat we samen met de cardioloog hadden vastgesteld dat Samuëls bloeddruk mogelijk toch op meer gewenste hoogte is wanneer hij in een koudere temperatuur is. De constante warmte hier, maakt dat, zelf met de hoogst mogelijke medicatie, zijn bloeddruk steeds rond de 160-170-180 zat, dag en nacht, in plaats van de voorgeschreven max van 110 (ten gevolge van de dissectie).
Vrienden van ons, die ook hier hebben gewoond (zelfs in ons huidige huis), hoorden dit en hebben ons gezegend met de financiën. Eerst leek airco in de slaapkamer (voor de nacht in ieder geval de bloeddruk lager) niet mogelijk. Daarom hadden we ervoor gekozen dan de airco in de bus te laten repareren. Dit aangezien Sam op het heetste moment van de dag de kinderen dagelijks uit school haalt en daar minstens anderhalf uur mee bezig is. De kinderen zijn er ook erg blij mee kunnen we u vertellen, toch geen overbodige luxe nu het de laatste maanden erg warm is voor de tijd van het jaar, door El Nino. Uiteindelijk bleek dat we ook toch nog airco konden krijgen in de slaapkamer en daarvoor hadden we zelf ook nog wat geld over van de gift: wat een zegen!!! Masha, masha danki lieverds!!! Samuël is er maar druk mee met de jeugd van gemeente Bida Nobo. Zo is er elke week op vrijdagavond jeugdavond en op zondag is er nog weer jeugddienst. Het vraagt daarom best wat tijd en energie. Maar hij merkt dat juist na het jeugdweekend in de paasvakantie er echt een band is ontstaan en hij een hart heeft voor de jongeren. Hij maakt connectie met ze en merkt ook dat de jongeren in connectie komen met God. Zo heeft hij inmiddels gave onderwerpen kunnen behandelen, maar er is ook tijd voor ontspanning of een uitstapje. Er zijn een aantal jongeren die zich graag willen laten dopen, dus hierover hoort u vast binnenkort meer!
Nog steeds erg ontdaan en verdriet in ons hart over het overlijden van Tio Herman (broeder Herman). Hij was een vader van vele kinderen hier op Curaçao, oprichter en visionair van Christelijk kinderherstellingsoord Siloam en st. Klein Jeruzalem. We wonen nu anderhalf jaar op het terrein van Siloam, maar tio Herman is al met ons betrokken geweest vanaf week 2 van ons vestigen op het eiland. Vol interesse hoe het met ons ging en als we ook maar iets nodig hadden mochten we altijd bij hem aan de bel trekken. Een man vol geloof en een voorbeeld hoe hij werkelijk vertrouwde op God voor alles. We missen hem enorm. Elke dag zijn er momenten waarin we hem 'tegenkomen' en herinnerd worden, maar we zullen hem eens weer zien!
Na al een hele tijd erg ziek te zijn geweest werd hij 7 april opgenomen in het ziekenhuis, (lever)kanker is toen vastgesteld. Een lange lijdensweg is door de Here hem bespaard. Wat een groot gemis voor tante Bep, zijn gezin, de kinderen en werkers van Siloam, vrienden en anderen die hem gekend hebben. Wilt u ze in deze moeilijke tijd in uw gebeden opdragen? Heerlijk dat opa en oma Hansma op bezoek kwamen. We hebben heerlijke uitstapjes gemaakt in de natuur en het strand. De kleintjes genoten van hun opa en oma en de tijd ging dan ook veelte snel voorbij!
Nou na bijna 5 jaar was het dan zover, het plan om de Christoffel berg, het hoogste puntje van Curaçao (372 meter) te bedwingen.. Echt een verstandige keuze was het echter niet. Maar elke vorige kans was ik óf zwanger óf aan de borstvoeding van een kleine baby en/of waren er van die sportieve mensen die de berg opgingen, waarbij ik het niet aandurfde omdat ik dan waarschijnlijk te snel zou moeten. Onze jongens immers, rennen zo wat die berg op... Nou ik niet hoor..! En met mijn ongeveer 32 weken zwangerschap wist ik ook niet of ik het wel zou halen aangezien ik soms nu thuis al na het dragen van een zware wasmand sta te puffen en hijgen na 15 meter :) Met het slow-'invalide'-team met mijn vader (opa, 65+ week geleden nog door de rug gegaan) en man (die ook zo eigenwijs is, met al de openhartoperaties, medicatie, slecht bindweefsel, dus slappe knieën, enkels etc) was ik van plan, als het echt niet zou gaan, dan gewoon terug te keren. Redelijk vroeg begonnen, 8.14 uur...en het was toch best pittig hoor! Steile stukken, hoge hellingspercentages, klauteren, en steeds maar in afwachting tot het ergste stuk waarover mij vertelt was, maar opeens waren we er! Na vele pauzes en rustmomentjes hoor, echt rustig gelopen! Sam kreeg al last van zijn hart en had al een flink nat t-shirt van het zweet, ongelooflijk dat hij het gehaald heeft, ben supertrots! Alleen wel wat bang hoe lang hij hier nog last van gaat houden, zijn spieren en lichaam zullen wel echt weer moeten herstellen na deze klim, maar toch het gevoel dat je er geweest bent...daar kan niets tegenop! Op de foto's in de verte ook nog Santa Martha baai, waar wij vlakbij wonen! Heerlijk vakantie! Lekker even niet zo vroeg eruit en de kids hun toetsweek zit er weer op dus nu even ontspannen. Omdat we bezoek uit Nederland hebben zijn we lekker vaak op stap geweest. Lekker met vrienden naar het strand en genieten! Ook hebben we veel gewandeld in de natuur. Vooral ook met het bezoek de mooie plekjes van 't eiland bezocht toen de oudste kids en Samuël op jeugdkamp van Bida Nobo waren. Daarover snel meer! En nu weer vroeg eruit, school is weer begonnen, al hebben ze al vrij snel alweer vakantie.. :)
Eerste paasdag hebben we een goede tijd gehad op Siloam. Er waren veel mensen gekomen en samen hebben we gezongen, het avondmaal gevierd en lekker gegeten met elkaar. Jaïsa en Rianne waren de paasprinsessen :)
En toen was er alweer het rapport van de tweede periode. Helaas gaat het met Daniël nog steeds niet echt denderend. Hij is erg druk op school en laat weinig motivatie en concentratie zien. We denken dat door zijn lichte 'autisme/concentratiestoornis' hij nu toch teveel geprikkeld wordt op school, de schoolverandering en het elke uur een andere leerkracht hebben vraagt erg veel van hem. Ook zelf leren en huiswerk maken, en het noteren van het huiswerk blijft een aandachtspunt. Samuël is daarom weer veelvuldig in gesprek gegaan met school en er is daarom besloten Daniël over te plaatsen naar een iets minder hoog niveau en dus wel weer een andere klas. Weer een wisseling, maar er worden dan toch iets mindere hoge eisen gesteld aan hem en we hopen dat het dan mogelijk is om eens een voldoende op het rapport te gaan zien? Inmiddels is de 3e periode alweer afgesloten met een toetsweek en hebben we hem zo veel mogelijk opnieuw laten fixeren (overschrijven van de kern leerstof) en hem veelvuldig overhoord, hopelijk werpt dat nu zijn vruchten af. Het lijkt mij ook niet echt motiverend om steeds onvoldoendes te halen toch? Thuis gaat het met zijn gedrag al weer een stuk beter gelukkig en hij laat wat meer motivatie zien deze 3e periode voor school. Met Empsy gaat het wel redelijk. Hij kan vast nog beter als zijn motivatie hoger is. Empsy's rapport wisselt een beetje, wat voldoendes en onvoldoendes. Hij kreeg wel het advies in bepaalde vakken echt betere cijfers te halen, want hij moet na dit jaar een richting kiezen. Als hij de techniek kant op wil van elektra techniek of installatie techniek dan zouden zijn wiskunde en techniek cijfers wel voldoende moeten zijn. Hopelijk heeft hij deze 3e periode dit verbeterd...het is nog even afwachten op de cijfers van de toetsweek van de 3e periode. Sarah doet het nog steeds erg goed. Een prachtig rapport en we hoeven haar nauwelijks aan te sturen in het maken van huiswerk. Af en toe wat uitleggen met wiskunde, maar verder is ze erg zelfstandig en redt ze zich goed. Mooie cijfers en ze mocht elke richting maar kiezen die ze wil. Ze heeft voorlopig nu gekozen voor de zorg en welzijn kant en administratie. We denken dat ze zeker op beiden vlakken talenten heeft. We genieten ervan dat ze zo goed in haar vel zit en haar goede inzet zo beloond wordt. Zelfs met een maquette knutselproject voor de 3e periode welke ze toch best lastig vond, heeft ze toch doorgezet ondanks dat het meerdere keren niet goed genoeg was. Hier eerst een stukje geschreven door Alice Julliet van House of Worship:
Op zondag 20 maart hadden we een hele mooie paasviering bij de Open Poort met de naam: Hesus a resusitá (Jezus is opgestaan). De kinderen en tieners hebben ongeveer 6 weken lang elke week na de dienst geoefend voor de paasviering. Er werden 4 grote groepen gevormd van dans, mimiek, muziek en ritmische bijbelverzen. Onder de begeleiding van de jongeren van het team van de Open Poort hebben ze zich na elke dienst in de tuin verspreidt om ongestoord te kunnen oefenen. Mariesola vertelt dat de kinderen op eigen initiatief zelfs door de week afspraken hadden gemaakt om samen te kunnen oefenen. In totaal hebben meer dan 35 kinderen meegedaan! Met heel hun hart hebben ze voor de Heer hun talenten gepresenteerd en iedereen was diep onder de indruk van hun enthousiasme en toewijding. Steeds meer kinderen durven om in het openbaar hun gaven en talenten te laten zien en hierdoor wordt het evangelie in verschillende vormen voortgebracht. Ze zijn er van bewust dat het geen "show" is maar dat ze aan het evangeliseren zijn. Aan het eind was er een mooie boodschap van Pastor Chesron voor allen die er waren. Iedereen kon genieten van een lekkere hapje voordat ze naar huis gingen. Alle kinderen en ook hun familieleden waren zeer tevreden en straalden blijdschap en liefde uit. Het was dus een geweldige avond . Alle glorie en eer voor Jezus onze redder! Aanvulling van mij: Daarnaast werden alle werkjes waar we aan geknutseld was de afgelopen periode tentoongesteld voor alle belangstellenden en vol trots lieten ze aan hun familie, buren en vrienden zien wat ze gemaakt hebben. De werkjes die we gemaakt hebben waren rondom de volgende thema's: - De doop van Jezus (ook de kinderen zijn de geliefde zoon/dochter van de hemelse Vader en Hij is blij met jou); - de bediening van Jezus (wat deed Hij hier op aarde); - de wonderbare visvangst en dat de kinderen ook 'vissers' van mensen mogen zijn en dezelfde dingen mogen doen als Jezus deed en nog grotere; - Jezus gevangenneming en de kruisiging -> de kinderen hebben een kijkdoos gemaakt met als thema: échte liefde, Hij gaf Zijn leven voor ons (kruisiging) of met het thema: Hij is hier niet meer, Hij leeft, Hij is opgestaan (de opstanding). Helaas was ik zelf geveld met buikgriep (in combinatie met zwangerschap niet erg prettig), dus kon ik er niet bij zijn.. Sarah heeft nog meegedanst (zie foto's) en het was een erg mooie dienst! Trots op alle kinderen van de Open Poort, Mariesola en het team van House of Worship dat zich zo heeft ingezet om dit mogelijk te maken! Wat een vette verassing! Geheel onverwachts, zonder dat wij het wisten liep daar ineens Jakob onze porche op! Hé wat! Dat is...dat is...nee...ja! Haha dat hadden we niet zien aankomen. Het was natuurlijk al veel te lang geleden dat hij op het eiland was en hij is verder ook niet zo actief op fb. Als we elkaar spreken is het meteen weer vertrouwd, met veel gezelligheid en lol, maar ook met diepgang en werkelijk elkaar ontmoeten en bemoedigen! We hebben echt een goede tijd met elkaar gehad en vet gaaf dat je hier weer eens was J-kub! Hopelijk tot snel ;) Onwijs gaaf en leuk hoe Sarah en Daniël weer bezig zijn met muziek! Voor Daniël heb ik het drumstel weer uit de container gehaald en die mocht in een portable cabin staan bij de speeltuin van Siloam, wat een soort jeugdhonk/muziekstudio is/wordt. Erg gaaf om weer te zien en horen hoe hij geniet en ook vol enthousiasme hem elke keer als we op Siloam zijn zonder te klagen neerzet op de porche en aandachtig luistert en meespeelt als we zingen. Het is erg fijn dat Robert en Durkje de Vries zijn komen wonen op Siloam. Robert speelt gitaar en daardoor krijgen we nu meer sturing bij het zingen en zingen we zelfs op de maat en in het ritme (wat eerder echt een probleem was haha).. Daarom kan Dani nu ook veel makkelijker meespelen!
En Sarah heeft ons nog wel het meest verbaast. Waar ze eerder wel eens wat snel opgeeft zet ze nu echt door met het leren van gitaar spelen en het gaat in korte tijd al supergoed! Buurman Robert geeft haar en de familie Brand meiden bijna elke week les en ze speelt nu zelfs al wat liederen mee op zowel Siloam als de Open Poort! Wie had dat gedacht?! Ze heeft er talent voor en pakt het snel op! Staat haar goed he, die gitaar?! :D De overgrootoma van Dani en Saar was 95 jaar geworden en dat moest natuurlijk op zijn Curaçaos groots gevierd worden. In het buurtcentrum hier in Soto was het mooi versierd en we hebben heel veel lekkers gegeten. De neef danste nog een leuke dans-act en we hebben cadeaus gegeven aan alle dames die zo kort na elkaar jarig waren in de familie. Want naast overgrootoma, was tante Zus ook net jarig geweest en natuurlijk mama Solaika en tante Malaika, die ook een tweeling zijn. Het was een hele ervaring en bijzonder dat wij er als gezin ook echt bij mochten horen zo!
|
Archief
Februari 2017
CategoriesDe Raafjes
Ik ben Galina Rave. Ik en mijn man Samuël zijn in 2011 naar Curaçao gekomen. We zijn een gezinshuis voor kinderen die geen ouders hebben die voor hen kunnen zorgen. We doen dit vanuit Zijn liefde en bewogenheid (Compassions). Elke dag beleven we avonturen met onze pubers: Empsy, Sarah en Daniël en onze prinsesjes: Jaïsa en Simcha en kleine Efraïm. We doen dit vanuit de Stichting Compassions: http://www.compassions.nl |