Wim en Martiha hebben elkaar leren kennen op Curaçao toen zij vrijwilligers waren binnen Hebron, waar wij natuurlijk ook zijn begonnen, wij mochten de liefde tussen deze mooie mensen zien groeien en hebben voor hun huwelijk een filmpje gemaakt op onderstaande link te bekijken. Masha pabien mooi paar, we wensen en bidden jullie veel liefde en geluk toe, be blessed! Wat een drukte hebben we er van gehad.. Ze alle drie op de goede school krijgen voor voortgezet onderwijs, in hun geval het VSBO Marnix College. Samuël heeft er heel wat gesprekjes en tijd en energie ingestopt en wij het nodige gebed. Maar zo dankbaar dat het gelukt is. Op de foto hierboven is te zien hoe mooi ze er uit zien met hun nieuwe uniformen. Maar er moesten ook weer nieuwe gymkleding komen. En de schoolbroeken moesten omgegoocheld worden naar skinny jeans. Dus met de naaimachine in de weer, maar helaas na 4 broeken gaf die het op en is tante Corri de reddende engel geweest voor Empsy. Daarnaast moesten er in alle uniformen nog namen geborduurd worden, zodat we ze niet door elkaar kunnen halen. Nicht Gina is nog op pad geweest met Sarah voor 2 nieuwe schoolbroeken, super. Nieuwe schoolschoenen gekocht, en dan nog alle schoolschriften, kaftpapier, geodriehoeken, rekenmachines, pennen, potloden, agenda's, speciale tekenmap en ga zo maar door. Gelukkig helpt Solaika, de moeder van de tweeling ook financieel mee om een deel van de schoolspullen aan te schaffen, lief! En dan de eerste schooldagen, van rooster ophalen, baaidag (een dagje strand met je klas) naar het boeken kaften. Uh, 3 x 25 boeken zijn heeeeel wat knipjes, tape-jes en ze kunnen het zelf nog niet echt netjes en goed. Ik heb ze geprobeerd te trainen, maar het wordt denk ik toch meer een 4jarenplan. Ze geven het al snel op ("komt morgen wel", "het is niet echt nodig") Maar gezien hoe ze omgaan met hun spullen is het wel echt noodzaak. Van het tape-jes en plakbandjes knippen werden ze al gaar, laat staan hoe ik me voelde na zoveel middagen uren te hebben gewerkt als een echte kaftmachine-professional. En dan er weer achter komen dat na 2 weken ze opeens toch andere boeken gaan gebruiken, dus die moeten ook nog weer gekaft (of er sneuvelen alweer kaften nadat ze in aanraking zijn gekomen met de koude thermosfles die vocht afgeeft eenmaal uit de koelkast in de warme tas)... Voor ons best spannend, want hoewel het Empsy's 2e jaar op de Marnix is, was het VSBO gebeuren en het steeds een andere leraar hebben etc. voor Daniël nog helemaal nieuw. We hadden gedacht dat hij met deze verandering misschien best wat moeite zou hebben en dat alles weer nieuw is en er nu ook meer van hem gevraagd wordt, maar wonder boven wonder heeft hij een erg leuke, gemotiveerde klas en hobbelt hij goed mee. Ook Sarah moest wennen, op deze VSBO school wordt wel echt les gegeven en krijgt ze huiswerk mee en moet ze echt leren en aan de bak. Ook sociaal gezien wordt er meer van haar gevraagd en ze stroomde toch in de 2e klas en moest opnieuw weer vriendinnen maken. We zijn trots op haar hoe ze zich hier doorheen werkt en we zijn erg benieuwd naar de eerste rapporten van onze pubers straks in oktober! Onze kleine, grote dochter en zusje alweer 3 jaar oud! Nog een jaartje en dan mag ze alweer naar de kleuterschool! pfftt, dat moeten we vieren en hebben we er een leuke stranddag van gemaakt want daar maak je haar erg blij mee! Haar vriendinnetje Lovely was er ook en vrienden, het was erg gezellig. 's Morgens heeft ze cadeautjes opengemaakt, van opa's en oma's was er schommel en kleertjes, de prinsessenjurk viel ook erg in de smaak! Van ons kreeg ze een (2e hands) trampoline waar ze nu dagelijks op springt! Genoten van deze dag! Ook is ze nu zindelijk, na alle drukte van klussen, verhuizen, naar Nederland voor de operatie e.d. was het daar nog niet van gekomen, maar nu dan eindelijk toch!
We hebben een ontzettend leuke, bemoedigende tijd mogen hebben met David, die bij ons kwam logeren! Bedankt David voor alle gezelligheid! We hebben David gevraagd zelf ook een stukje te schrijven over zijn tijd bij ons:
Beste lezers, Afgelopen zomer heb ik het voorrecht gehad om maar liefst drie weken op te trekken met Samuël, Galina en de kinderen, in Curaçao. Ik kan met recht zeggen dat dit een onvergetelijke periode is geweest en dat ik nu ook nog meer bewondering heb gekregen voor het werk wat ze daar verrichten. Een aantal maanden terug was Samuël in Nederland vanwege zijn operatie. In die periode sprak ik hem onder andere over Curaçao en hij nodigde mij uit om “een keer” daarheen te komen. Dit hoef je mij niet twee keer te vragen☺. Ik was daar zo enorm enthousiast over dat ik meteen alles begon te regelen en een paar weken later had ik mijn ticket al geboekt en keek ik uit naar een geweldige tijd in dit warm land. Ze wonen in het mooiste gedeelte van het eiland, heb ik mij laten vertellen, maar dat werd dan ook wel weer gauw bewezen. Ik kende dit eiland alleen van de mooie foto’s van blauwe zeeën en witte stranden. Bij het bekijken van foto’s heb je altijd de kans dat het “bewerkt” is met Photoshop, maar ik kon nu met eigen ogen zien dat dit de keiharde werkelijkheid was. Wat een geweldige uitzichten! De zeeën zijn kraakhelder, stranden zijn wit en de onderwater wereld is adembenemend (letterlijk :P). Gedurende deze drie weken heb ik natuurlijk veel mogen zien van het eiland, maar belangrijker nog, ik heb mogen meemaken en leren wat het werk van Samuël & Galina daadwerkelijk inhoudt. Zij bieden een hoopvol leven aan kinderen die uit een hopeloze situatie komen. Een nieuw perspectief. Het is echt bewonderingswaardig te zien hoe ze dit doen. Het is namelijk niet altijd een gemakkelijke taak, maar ze zetten echt hun leven hiervoor in. Dit is wat Jezus onder andere bedoelt met, het licht zijn in de wereld (Matteüs 5:14 NBG) en dit op zeer praktische wijze. Ik heb mogen optrekken met dit gezin en heb ze een beetje leren kennen. Ik heb gezien dat er enorm veel potentie in deze kinderen aanwezig is. Ik verwacht dat dit meer tot ontwikkeling zal komen, door de kansen die hun geboden worden. Ik heb ook mogen ervaren dat Jezus Christus centraal staat in dit gezin en daarom geloof en verwacht ik ook dat ze de ze de komende jaren veel vruchten zullen dragen in hetgeen wat ze ondernemen. Naast het ‘Gezinshuis’ wat ze zijn, leveren Samuël & Galina ook een bijdrage aan het kindertehuis “Siloam”. Ik was erg onder de indruk hiervan. Ik heb een paar gesprekken gehad met de oprichter van dit kindertehuis en je merkt meteen dat hij een enorm hart heeft voor deze kinderen en dat hij in afhankelijkheid van God leeft. Elke zondag houden ze met de medewerkers van het kindertehuis en met mensen uit de buurt een eigen eredienst. Geheel in hun unieke vorm zitten ze met z’n allen aan een tafel. Liederen zingen, een gedeelte uit het Woord behandelen en na afloop gezellig samen eten. Ik ben enorm dankbaar dat ik op 1 van deze zondagen ook iets heb mogen delen in deze groep. Samuël & Galina ik wil jullie echt bemoedigen in het werk wat jullie doen. Jullie vertegenwoordigen het Vaderhart van God aan deze kinderen en investeren in hun levens. Dat is zeer dankbaar werk. Ik wil jullie bedanken voor alles wat jullie voor mij hebben gedaan in de periode dat ik bij jullie was. Ik heb veel lol gehad met jullie allen. Ik kijk met heel veel plezier terug naar mijn tijd in Curaçao. Gods Zegen, David Wat een verassing en wonder! We waren er al lang voor aan het bidden en u misschien ook wel met ons?! Samuëls schorre stem zorgde toch ook best vaak voor frustratie voor iedereen. Met onze pubers en kleintjes is het wel zo fijn om gewoon een stem te hebben en deze ook af en toe te kunnen verheffen ;)
Ook geloven we dat God Sam heeft geroepen als spreker om mensen te onderwijzen vanuit de Bijbel en Zijn liefde. Met microfoon en versterker was hij hier al mee begonnen, maar toch is het lastig als je geen intonatie kunt leggen in je woorden en zinnen, en het was voor de luisteraars wel inspannender om alles goed mee te kunnen krijgen... We hadden geloof en hoop dat het goed zou komen, maar op sommige momenten was daar ook wel eens twijfel na maanden lang wachten en soms moeilijke momenten. En toen, opeens op een ochtend deed zijn stem een beetje raar, hij was aan het overslaan, alsof Sam de baard in de keel kreeg en ja...langzaamaan begon het steeds beter te klinken en nu kan hij zelfs alweer zingen! We zijn God erg dankbaar dat Hij hierin ook trouw is gebleken en een beloner voor wie Hem zoekt.
|
Archief
Februari 2017
CategoriesDe Raafjes
Ik ben Galina Rave. Ik en mijn man Samuël zijn in 2011 naar Curaçao gekomen. We zijn een gezinshuis voor kinderen die geen ouders hebben die voor hen kunnen zorgen. We doen dit vanuit Zijn liefde en bewogenheid (Compassions). Elke dag beleven we avonturen met onze pubers: Empsy, Sarah en Daniël en onze prinsesjes: Jaïsa en Simcha en kleine Efraïm. We doen dit vanuit de Stichting Compassions: http://www.compassions.nl |