Nieuwe schoolschoenen gekocht, en dan nog alle schoolschriften, kaftpapier, geodriehoeken, rekenmachines, pennen, potloden, agenda's, speciale tekenmap en ga zo maar door. Gelukkig helpt Solaika, de moeder van de tweeling ook financieel mee om een deel van de schoolspullen aan te schaffen, lief!
En dan de eerste schooldagen, van rooster ophalen, baaidag (een dagje strand met je klas) naar het boeken kaften. Uh, 3 x 25 boeken zijn heeeeel wat knipjes, tape-jes en ze kunnen het zelf nog niet echt netjes en goed. Ik heb ze geprobeerd te trainen, maar het wordt denk ik toch meer een 4jarenplan. Ze geven het al snel op ("komt morgen wel", "het is niet echt nodig") Maar gezien hoe ze omgaan met hun spullen is het wel echt noodzaak.
Van het tape-jes en plakbandjes knippen werden ze al gaar, laat staan hoe ik me voelde na zoveel middagen uren te hebben gewerkt als een echte kaftmachine-professional. En dan er weer achter komen dat na 2 weken ze opeens toch andere boeken gaan gebruiken, dus die moeten ook nog weer gekaft (of er sneuvelen alweer kaften nadat ze in aanraking zijn gekomen met de koude thermosfles die vocht afgeeft eenmaal uit de koelkast in de warme tas)...
Voor ons best spannend, want hoewel het Empsy's 2e jaar op de Marnix is, was het VSBO gebeuren en het steeds een andere leraar hebben etc. voor Daniël nog helemaal nieuw. We hadden gedacht dat hij met deze verandering misschien best wat moeite zou hebben en dat alles weer nieuw is en er nu ook meer van hem gevraagd wordt, maar wonder boven wonder heeft hij een erg leuke, gemotiveerde klas en hobbelt hij goed mee.
Ook Sarah moest wennen, op deze VSBO school wordt wel echt les gegeven en krijgt ze huiswerk mee en moet ze echt leren en aan de bak. Ook sociaal gezien wordt er meer van haar gevraagd en ze stroomde toch in de 2e klas en moest opnieuw weer vriendinnen maken. We zijn trots op haar hoe ze zich hier doorheen werkt en we zijn erg benieuwd naar de eerste rapporten van onze pubers straks in oktober!