Oom Elbert en tante Corri zijn de ouders van goede vrienden van ons en zij waren werkzaam binnen de Stichting de Open Poort in Soto. Ze waren ook actief binnen de kerk Bida Nobo en zo kenden we hen al jaren van een afstand. Maar na de verhuizing naar Soto en daarbij het overlijden van oom Elbert (na een aorta dissectie, net als Samuël destijds) werd ons contact steeds sterker.
Totdat Samuël 2 ochtenden in de week klussen rondom het huis en voor de stichting deed. Zoals bijvoorbeeld de poort schilderen, een fan ophangen, dingen repareren e.d. Nu ze alleen was komen te staan stelde zij dat zeer op prijs. Ook konden we het heel goed met haar vinden en hebben we veel gepraat. We konden haar tot steun zijn, maar zij op haar beurt ook voor ons, ze was ons tot inspiratie door haar levenservaring geputte wijsheid. Met veel humor en nuchterheid. We genoten van haar kracht, dat ze ondanks het gemis van haar man zich nog vol overgave en passie inzette voor de kinderen hier in Soto om hen te vertellen dat Jezus van hen houdt en ze waardevol zijn.
Oom Elbert en Tante Corri hebben jarenlang elke zondag- e woensdagmiddag kinderkerk en handenarbeidmiddag georganiseerd. En op vrijdagavond een tieneravond en in de vakantieweken organiseerden ze een vakantieplan met sport, spel en zwemmen.
Samuël en ik willen ons inzetten en er voor zorg dragen dat het goede werk van de Open Poort voortgezet mag gaan worden.
We missen hen en begrijpen niet goed waarom deze kanjers zo vroeg en plotseling naar hun thuis zijn gegaan. Jaïsa vond in Tante Corri een lieve oma, waar ze erg graag
naar toe ging om lekker te kletsen, spelen en te freubelen.